Očajni pobornici velikosrpske distopije beskrajnim propagandnim igrama žele paralizirati demokratski razvoj Bosne i Hercegovine i njene euroatlantske integracije. Njihova propaganda se ponajbolje razumijeva kroz paradigme i koncept "imagologije", postmodernog masovno-konzumerističkog nasljednika koncepta "ideologije" iz 20. stoljeća. U ovom tekstu ćemo pokušati ponuditi naznake vidne primjene ovih masmedijskih manipulacija.

Održavanje onoga što su organizatori nazvali "Svesrpskim saborom" i usvajanje deklaracije o zaštiti nacionalnih i političkih prava i zajedničkoj budućnosti srpskog naroda s pravom je izazvalo burne reakcije domaćih i međunarodnih aktera zabrinutih za mir i stabilnost na Balkanu

Još se nije slegla prašina oko “svesrpskog sabora“ u Beogradu koji je zapravo bio skup Vučićevih i Dodikovih političkih satelita pod skutima Crkve Srbije, a Vučić se već oglasio i to glede državne BiH imovine, pokušavajući svim silama da napravi novu, ko zna koju po redu, krizu u regionu.

U subotu 08.06. u Beogradu dade se održati “svesrpski sabor”. Njega pohode članovi vlada srpskijeh zemalja i međ njima Laktaški kadija, a “tuden” njima stol stoluje Bugojanske gore list, hajdučka sablja prkosna, od vuka planinskoga potomak, a usne mu ko opanak.

Kampanja koju je režim Aleksandra Vučića neuspješno vodio protiv usvajanja Rezolucije o genocidu u Srebrenici u Generalnoj skupštini Ujedinjenih naroda obilovala je nizom nedosljednih tvrdnji, konstrukata i sukobljenih strategija koje ukazuju na neodrživost srbijanske trenutne politike ne samo kada je riječ o suočavanju sa prošlošću nego i uopće na međunarodnom planu

Jedno od temeljnih liberalnih načela, načelo „The State is the Nation” (država je nacija) omogućilo je izgradnju trajnog mira na području Europe, a europska integracija bila je ključan element te izgradnje trajnoga mira.

Ranije rezolucije Evropskog parlamenta o Srebrenici su, na svoj način, udarile pečat na presude Međunarodnog krivičnog suda za bivšu Jugoslaviju (MKSJ), njegovog pravnog nasljednika Međunarodnog rezidualnog mehanizma za krivične sudove (MRMKS) i Međunarodnog suda pravde (MSP).

Kada je knjigu pod naslovom Terrorism: A Very Short Introduction, (Terorizam: veoma kratki uvod) koju je napisao britanski profesor i historičar Charles Townshend, pronašla policija blizu propalestinskog studentskog kampa na Univerzitetu Columbia, zamjenik načelnika njujorške policije (NYPD), Kaz Daughtry ju je držao kao dokaz neke vrste stranog, radikalizirajućeg utjecaja na studentski aktivizam.

“Građani srpske nacionalnosti, pridružite se svojoj vojsci i policiji u potjeri za ekstremistima. Ostali građani, muslimanske i hrvatske nacionalnosti, moraju na svoje kuće i stanove izvjesiti bijele zastave i na ruke staviti bijele trake. U protivnom, snosiće teške posljedice”, poruka je „kriznog štaba“ opštine Prijedor, čiji su na silu postavljeni čelnici srpske nacionalnosti zdušno i krvavo „gradili“ samozvanu srpsku autonomnu oblast Bosanska krajina, a koja je preko Radio Prijedor pročitana 31. maja 1992. godine.

Debata o usvojenoj Rezoluciji u Generalnoj skupštini Ujedinjenih naroda o genocidu u Srebrenici kojom se ustanovljuje "Međunarodni dan refleksije i komemoracije genocida u Srebrenici 1995.“ očekivano je izazvala burnu reakciju, ne samo prije, nego i nakon njenog usvajanja.